فاطمیه قصه گوی رنجهاست / فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست

فاطمیه شعر داغ لاله است /  قصه ی زهرای ۱۸ ساله ست

فاطمیه شرح دیوار و در است /  دفتر در مقام سخت زینب پرور است . . .

.

.

.

زهرا که شهید گشت بی جرم و گناه / هست از غم او، سینه ی عالم پر آه

خدا کجا و سیلی خوردن / لا حول و لا قوه الا بالله . . .

.

.

.

دل از غم فاطمه توان دارد ؟ نه / و ز تربتِ او کسی نشان دارد؟ نه

آن تربتِ گمگشته به بَر، زوّاری / جز مهدی صاحب الزمان دارد؟ نه . . .

.

.

پرستوی مهاجرم چرا ز لانه میروی / مسافر خسته من چرا شبانه میروی . . .

السلام علیک یا فاطمه الزهرا

.

.

در خانه آه دارد علی / عشق پهلو شکسته داردعلی

آن پسر جان داد فدای مادرش / حسن حسین داغ مادر دارند یاعلی . . .

.

.

.

سبد سبد بیارید گلهای نیلوفری رو  / بیاید عزا بگیریم روزای بی مادری رو

بگید چاووش بخونه غم از دلا امون برده / بگید حجله بیارند آخه مادر جوون مرده

پیغمبری که عمری غمخوار امتش بود / روی کبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟

.

.

.

ز آن روزی که سیلی خورد زهرا  / سیه شد روزگار اهل معنا

شنیدم زعارفی که می فرمود  / حکم فرج را کند زهرای سیلی خورده امضا . . .

.

.

کشته شد محسن آنان که تماشا کردنند / سند تیر به اصغر زدن امضاء کردنند . . .